< < Tek Sıkıntımız İşçiler Olarak Birleşememek!

Antep Organize Sanayi Bölgesinde çalışan ve 11 Şubat günü grev yapan Özsever Tekstil’de bir dönem çalışmış olan bir işçi yaşadıklarını paylaştı bizlerle:

Biliyorsunuz devlet asgari ücrete %26 zam verdi, ama işverenler bunu uygulamıyor ve %15 veriyor, itiraz edenlerin de işine son veriyorlar. 8-9 ustanın işine son verdiler şimdi. Biri 30 yıllık usta olduğu için işçilerinin haklarını aradı. Bunun için de işine son verdiler. Genel müdürün, şefin, kalite kontrol şefinin… hepsinin işine son verdiler. Bir ay içinde de şu an çalışan herkesi işten çıkaracaklar. Sadece haklarını aradıkları için, insanların işlerine son verdiler. İşçiler ‘biz çalışmayız ustamız giderse’ dediler, avukat falan geldi işçileri korkuttular. ‘Çalışmazsanız hiçbir hak alamazsınız, çalışırsanız bir ay sonra sizi çıkaracağız’ dediler. Şu an işçiler çalışıyor Bir ay sonra çıkaracaklar ama işçileri. Gece 24.00’te iki avukat, emniyet müdürü falan geldi. Hepsini çağırmış noteri çağırmış. İşçilerin gözünü korkuttular. Bilgimiz olmadığı için iş başı yapıldı. ‘Şu an çalışmazsanız hiçbir hakkınızı alamazsınız’ demişler. İşçiler de para için çalışıyor zaten.

Genel müdürümüzün işine son verdiler. 30 yıllık emeği var. Bütün işçileri o toplamıştı oraya. Fabrikanın bu duruma gelme durumu o işletme müdürünün sayesindeydi. 30 yıldan fazladır orada çalışıyor. İşçiler bu zammı kabul etmeyince patronun yanına çıktı, ‘işçiler bunu kabul etmiyor’ diye. Sırf bunu söyledi diye işten kovdular.

7 yıl çalıştım, geçen krizde beni de çıkardılar, ben de işsizim. İçerde 180-190 kişi çalışıyor. Daha önceden 300 kişiydik. 180’e düştük. Yani 300 kişinin yapacağı işi 180 kişiye yaptırıyorlar. Hepsine yükleniyorlar. Antep Organize Sanayi’de hepsi bu durumda. Birlik olmaya çalışıyoruz, işçilerin gözlerini korkutuyorlar. Bir konuşanın işine son veriyorlar gerisini siz düşünün. Kiminin üç çocuğu kiminin dört çocuğu var. Kimi kiracıdır. O bağlıyor. Yoksa kimin orada ne işi var… korkutuyorlar sadece, amaçları bu. Devletin verdiği zammı verseler hiçbir sıkıntı olmayacak. Çalışır insanların çoğu, ama zam %10’u geçmiyor yazık günah değil mi ya.

Bizden önce bir arkadaşın parmağı kopmuştu. Şikayet etmesinler diye birazcık para vermişlerdi eline, hepsi o. Devlet zammı veriyor, bir daha gerisine bakmıyor. Devlet diyor ki ‘ben bu zammı vereyim oy toplarım’ gibisinden. Ne de olsa kimse vermeyecek o zammı, %50 desem de kimse vermeyecek. Herkes bunu biliyor, kimse konuşamıyor.

Her zam zamanı tüm patronlar buluşur Antep’te bir kahvaltıda. Konuşurlar. Herkesin birbirinden haberi var, işçilerin birbirinden haberi yok. Tek sıkıntı orada. Antep’te işçiler o kadar zor şartlarda yaşıyor ki, ya çalışacaksın ya da çekip gideceksin diyorlar işçilere.

Zavallı işçiler hep eziliyor. İşçiler bir olduktan sonra işveren hiçbir şeydir. Sen çalışmazsan, işveren hiçbir şeydir. Yeter ki birlik olsun beraberlik olsun, işverenler işçilerin hakkını yemesin. Devletimizden sadece bunu istiyoruz.

Desteğiniz için teşekkür ederiz. Gelişmeler oldukça ben de size yazarım.

Antep’te Organize Sanayii’den Bir İşçi